ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ

• Οι δημόσιοι φορείς, είναι φορείς, από τους οποίους αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να περάσουμε. Η διάγνωση από αυτούς τους φορείς είναι η μόνη διάγνωση που εγκρίνεται από το σχολείο αλλά και από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
• Σε όσο μικρότερη ηλικία περάσει το παιδί από αξιολόγηση, τόσο πιό σίγουρο είναι ότι θα φαίνονται ξεκάθαρα περισσότερα χαρακτηριστικά της όποιας δυσκολίας, μιά και δεν θα έχει βρει ακόμη το παιδί τρόπους και μηχανισμούς για να τα υπερκαλύπτει και δεν θα έχουν επικρατήσει περισσότερο δευτερογενή ψυχολογικά προβλήματα. 
  
• Πρέπει βέβαια να γνωρίζουμε και να επιμένουμε η διαδικασία αξιολόγησης είναι μιά διεπιστημονική διαδικασία. Δεν γίνεται σωστή διάγνωση και αξιολόγηση από ένα μόνο ειδικό. 

1.Τι ειδίκευση και εξειδίκευση έχει ο ειδικός; 

2.Θα κάνει ο ίδιος την διάγνωση ή αυτή θα γίνει από κάποιον άλλο-άλλης ειδικότητας ;

3.Θα πάρουμε στα χέρια μας μια πλήρη και λεπτομερέστατη διάγνωση με όλα τα στοιχεία της αξιολόγησης;

4. Τι αμοιβή χρεώνει, τι περιλαμβάνει αυτή και αν καλύπτεται κάποιο ποσό από το ασφαλιστικό ταμείο; 

5. Πως θα μας ενημερώνει σχετικά με την εξέλιξη του παιδιού μας; 

6. Συνηθίζει να συνεργάζεται με άλλες ειδικότητες και εάν ναι σε τι πλαίσιο;

7.Υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης στο χώρο των συνεδριών;

8. Κάθε πότε θα ενημερωνόμαστε ;

9.Είναι διατεθειμένος να έρθει σε προσωπική ή τηλεφωνική επαφή με τον εκπαιδευτικό του σχολείου; 

10.Μπορεί να μας προτείνει κάποια βιβλιογραφία σχετικά με τις δυσκολίες που έχει το παιδί μας;

1.Οι γονείς πρέπει να έχουν πρόσβαση στον χώρο της συνεδρίας, όχι με την έννοια του να μπαίνουν μέσα, αλλά να μπορούν κάποιες φορές να παρακολουθούν την εξέλιξη της συνεδρίας με "κατά λάθος" ανοιχτή πόρτα, χωρίς βέβαια να είναι αυτό αντιληπτό στο παιδί. 

2.Θα πρέπει ο κάθε ειδικός να δουλεύει και να τονίζει τα δυνατά σημεία του παιδιού και να δουλεύει τα αδύνατα χρησιμοποιώντας τα δυνατά. 

3.Πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν οι σκέψεις, τα βιώματα και οι προκαταλήψεις των γονέων. 

4.Δεν πηγαίνουμε στους ειδικούς για να διαβάσουμε τα μαθήματα του σχολείου. Τα χρησιμοποιούμε για να μάθουμε τεχνικές. 

5.Τα συμπτώματα μαθησιακών δυσκολιών των παιδιών, αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Μπορεί λοιπόν να πρέπει να απευθυνθούμε και σε άλλες ειδικότητες όσο περνάει ο καιρός. Ο έντιμος ειδικός πρέπει να είναι σε θέση να μας κατευθύνει σε αυτό και να βλέπει θετικά την συνεργασία άλλων ειδικοτήτων. 

6.Το έγγραφο απαλλαγής από τις γραπτές εξετάσεις δεν είναι πανάκεια για τα παιδιά. Το παιδί θα πρέπει να προσπαθεί να γράφει γιατί είναι μια απαραίτητη διαδικασία προκειμένου να κατακτήσει τεχνικές απαραίτητες για την μετέπειτα ζωή του.  

7.Απαραίτητη είναι η συνεργασία του τριγώνου ΓΟΝΕΑΣ - ΕΙΔΙΚΟΣ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ. Η προσπάθεια αρμονικής συνεργασίας τους θα έχει τα καλύτερα αποτελέσματα για το παιδί. 

8.Αν καταλάβετε ή διαισθανθείτε ότι κάτι στην σχέση του παιδιού σας με τον ειδικό δεν πάει καλά, μην διστάσετε να ψάξετε κάποιον άλλο. Γενικά μετά από ένα εξάμηνο πρέπει να έχουμε δει σημεία βελτίωσης επιμέρους δυσκολιών που δουλεύονται.